χμ... ενδιαφέρων. για να το ψάξω λίγο... αυτό το κορίτσι έχει πολλά να πει... έχει μεράκι... ψάξιμο στο ψάξιμο πέφτω σε μια ανάρτηση της που έλεγε κάτι για κρακελέ που γίνετε με... κόλα. σιγά μη γίνεται αυτό, σκέφτηκα. όμως... χάνω τίποτα να το δοκιμάσω; το πολύ πολύ να χάσω λίγο από τον..."πολύτιμο" (λέμε τώρα) χρόνο μου, και λίγη κόλα και χρώμα. έψαξα στην αποθήκη... βρήκα ένα κομμάτι ξύλο, και ξεκίνησα τις δοκιμές. μπα.. τζίφος (καλά το είπα εγώ... σιγά μη γίνεται..) αλλά πάλι... κάτι θα ξέρη το κορίτσι για να το λέει... ας ξαναδοκιμάσω... τη μια ξεχνιόμουν και στέγνωνε πολύ η κόλα... την άλλη πέρναγα αμέσως το χρώμα... την επόμενη άφησα να περάσει κάνα μισάωρο... δεν ξέρω σε πια από τις δοκιμές μου, είδα να δημιουργούνται μπροστά στα δύσπιστα μάτια μου τα σκασίματα. Α... τελικά έχει δίκιο. γίνεται. και μάλιστα γίνεται ένα ωραίο κρακελέ. μου έκανε βέβαια κάποιες φουσκαλίτσες όπως θα δείτε... μάλλον έγιναν επειδή το στέγνωσα με το πιστολάκι. ωραία λοιπόν πείστηκα. θα το ξανακάνω άλλη μέρα σε ένα μεγαλύτερο ξύλο.
ας πετάξω τώρα αυτό το κομμάτι. το παίρνω και προχωράω προς τα σκουπίδια...
πριν το ρίξω άμεσα το ξανακοιτάω.
όχι. δεν θα το πετάξω!
τι να το κάνω όμως; είναι τόσο μικρο... αμέσως έρχονται στο μυαλό μου η δυο κορνίζες που βρήκα προχθές, στα σκουπίδια.
Αυτό είναι!
θα κάνω ένα κάδρο!
έβαψα μαύρη την κορνίζα (ήταν χρυσή) και... βγήκε αυτό!
που ομολογώ με έχει ξετρελάνει. καθώς και όσους το είδαν.
φυσικά... δεν το έχω πια, αλλά... χαλάλι, είναι κρεμασμένο σε έναν τοίχο ενός όμορφου σπιτιού.
Οι φωτογραφίες δεν είναι καλές, και πραγματικά το αδικούν πολύ.
ας πετάξω τώρα αυτό το κομμάτι. το παίρνω και προχωράω προς τα σκουπίδια...
πριν το ρίξω άμεσα το ξανακοιτάω.
όχι. δεν θα το πετάξω!
τι να το κάνω όμως; είναι τόσο μικρο... αμέσως έρχονται στο μυαλό μου η δυο κορνίζες που βρήκα προχθές, στα σκουπίδια.
Αυτό είναι!
θα κάνω ένα κάδρο!
έβαψα μαύρη την κορνίζα (ήταν χρυσή) και... βγήκε αυτό!
που ομολογώ με έχει ξετρελάνει. καθώς και όσους το είδαν.
φυσικά... δεν το έχω πια, αλλά... χαλάλι, είναι κρεμασμένο σε έναν τοίχο ενός όμορφου σπιτιού.
Οι φωτογραφίες δεν είναι καλές, και πραγματικά το αδικούν πολύ.
10 σχόλια:
xaxaxaxa.......τελειααααααααα!!!!!!
Φαντασου οτι εγω ακομα δε το εχω κανει σε καποιο απο τα αντικειμενα που φτιαχνω....Χαρηκα τοοοοοσο πολυ με αυτα που εφτιαξες!!!!Σου βγηκε τελιοοοο!!!!!!Παρολο που οι φωτογραφιες το αδικουν...
Μεγαλη χαρα μου εδωσες και εσυ μεγαλυτερη να παρεις...
φιλιαααα
Εσυ να δεις χαρα που μου εδωσες!!
πραγματικα η επισκεψη μου στο μπλογκ σου ηταν αποκαλυψη για μενα.
Μου αρεσεις πολυ κοριτσακι!!
Ειναι τοσο ομορφα αυτα που φτιαχνεις... αλλα... και ο τροπος που γραφεις ειναι απολαυστικοτατος!!!
Σε φιλω γλυκα.
Είπα και γω , που είναι το Δεσποινάκι τόσο καιρό? και δεν μας λέει κάτι?Λοιπόν Δεσποινάκι και γω τυχαία έπεσα πάνω στη Μισιρλού.Ομολογώ ,αρχικά με τσίγγλισε το όνομά (μου αρέσει πολύ)και είπα να ρίξω μια ματιά.Στη συνέχεια όμως ήταν μία αποκάλυψη και για μένα.Φιλάκια !!!!!!!!!!!
Γεια σου Χρυσανθη μου. δεν ξερω τι σημαινει ακριβως το.. Μυσιρλου, μου ερχεται στο μυαλο ομως ενα εντονο θηλυκο. τσαχπινικο, καπατσο, μαγκακι, και "ζιμιαρικο"
Το σιγουρο παντως με την δικια μας πια, Μυσιρλου... οτι ειναι Ταλαντουχα!!
Ερχομαι τωρα στο σπιτακι σου. ετοιμασε καφε!
Χρυσανθη; δεν εχεις δικο σου σπιτακι; α.. θα σε μαλωσω! ελα...! χτισε ενα στα γρηγορα να ανταλασουμε επισκεψεις.
Α... και στην αυλη να βαλεις εκεινα τα υπεροχα ψυφιδωτα που εφτιαξες!!!
Λοιπόν Δεσποινάκι, εδώ και καιρό τριβολίζει το μυαλό μου η ιδέα να κάνω και γώ ένα σπιτάκι.Δεν ξέρεις πόσο θαυμάζω όλες εσας που ήδη έχετε ένα κεραμίδι στο κεφάλι σας! Σήμερα μετά και την προτροπή σου , όπως και της αξιολάτρευτης και βεβαίως ταλαντούχας Μισιρλούς έκανα την πρώτη μου προσπάθεια.Εχω ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μου.Δεν γνωρίζω και καλά τα της νέας τεχνολογίας και πελαγοδρομώ.Εσύ πως τα κατάφερες?Μάλλον θα χρειαστώ τη βοήθεια σας.Μόλις όμως το χτίσω θα κερνάω όχι μόνο καφέ αλλά και τρελά ουζάκια!!Φιλάκια!
Πριν από ωρες σου αφησα σχόλιο...μα δεν το βλέπω και σαν στραβάδι που είμαι δεν καταλαβαίνω γιατί.Λοιπόν Δεσποινάκι,ξαναγράφω... ντρέπομαι που δεν έχω κεραμίδι στο κεφάλι μου! Μετά την δική σου προτροπή και της πολυτάλαντης και αξιολάτρευτης Μισιρλούς απόφάσισα να κάνω πράξη κάτι που με τριβέλιζε το μυαλό εδώ και καιρό.Προσπάθησα,δεν λέω , αλλά έχω πολύ δρόμο μπροστά μου.Μάλλον θα χρειαστώ βοήθεια!Μόλις τελειώσω κερνάω από καφέ μέχρι ουζάκια!Φιλιά.
Δεσποινάκι καλημέρα.είναι το τρίτο σχόλιο που προσπαθώ να στείλω αλλά δεν τα βλέπω!Κάποια μακακία κάνω ,αλλιώς δεν εξηγείται!Φιλάκια!
Πολυ χαιρομαι που το αποφασισες Χρυσανθη μου!!! Ε... μα και συ...αστεγη με τοσα υπεροχα πραγματα που φτιαχνεις; απαραδεκτο!!! τρεχω να δω το κουκλοσπιτο σου!
Α... και οτι χρειαστης ρωτα. εδω ειμαι, και αμα προκοψεις.. να με φτυσεις. χαχαχα
ουτε ξερω πως τα καταφερα η ασχετη. ελα μωρε απλο ειναι, σε οδειγει απο μονο του.
σε φιλω.
καφε πινω μονο φιλτρου. σκετο.
Oxi που δεν θα τα κατάφερνες!!!
Γιατί όμως το αφήνεις αστόλιστο; που είναι τα κάδρα; τα βάζα; το πανέμορφο φωτιστικό;
Δημοσίευση σχολίου