Μυρίζει άνοιξη;

γ

Άνοιξη!

Είναι η δική μου εποχή.

Ένα ανοιξιάτικο χάραμα  γεννήθηκα, άνοιξη γέννησα τα παιδιά μου, άνοιξη έζησα τους μεγαλύτερους μου έρωτες...
καλά το ξέρω... είναι νωρίς ακόμα, εμένα άρχισε να μου μυρίζει όμως. με πλησιάζει. κοντεύει...
ετοιμάζομαι να αποχαιρετήσω τη χειμωνιάτικη  θλίψη, και να υποδεχτώ την αισιοδοξία και τη χαρά που πάντα μου φέρνει η  άνοιξη.
Τέτοιον καιρό και πέρυσι έκανα τις πρώτες μου θήκες γυαλιών. ευτυχώς τις φωτογράφησα και μπορώ να τις θυμάμαι γιατί... μου τις πήραν όλες, και μου παρήγγειλαν τόσες κι άλλες τόσες.
Πραγματικά είναι ένα όμορφο, πρωτότυπο, και... οικονομικό δώρο.
Φέτος λοιπόν... αρχίζω με αυτές τις τρεις.

Οι δυο είναι  δουλεμένες με πάστες. τις δικές μου πάστες.

Δοκιμή με τη δική μου πάστα.

Μου 'ρχοντε κάτι ιδέες καμιά φορά...

Χθες, μου ήρθε να φτιάξω τη δική μου πάστα, και...την έφτιαξα.

Πειραματίστηκα με κόλα για ταπετσαρία τοίχου και άμμο. δούλεψε σωστά.

ξανά κόλα και χαλίκι...και αυτό μια χαρά ήταν.

μετά, έφτιαξα άλλη με ακρυλικό χρώμα και άμμο. νομίζω ότι αυτή ήταν η καλύτερη. δεν ορκίζομαι κιόλας..
Θα ξέρω όταν τις έχω δοκιμάσει όλες πάνω από μια φορά.

Η πρώτη δοκιμή είναι αυτό το κάδρο.
Από κάτω έβαλα τσαλακωμένο αλουμινόχαρτο, στο μεγαλύτερο μέρος.
Τα φύλλα αριστερά είναι με την πάστα από το χρώμα. και  φυσικά στενσιλ. και νομίζω ότι έγιναν μια χαρά.
δεξιά δυο κομμάτια, (που μοιάζουν σα μπαλώματα) είναι το ένα με την κόλα κατ την άμμο, και το άλλο με την κόλλα και το χαλίκι.

 εμένα μου άρεσε το αποτέλεσμα. δουλεύτηκαν μια χαρά οι παστούλες μου.

Κορίτσια; σιγά σιγά... πρέπει να αρχίσουμε να μαζευόμαστε με τις αγορές. ότι μπορούμε να φτιάχνουμε μόνες μας, γιατί να μην το γλυτώσουμε το έξοδο;