Τα μπακιρένια ταψιά, ήταν της φίλης μου της Ντόρας, από τη μια έλεγε να τα πετάξει, από την άλλη τα λυπόταν... φέρτα εδώ παιδάκι μου... και μου τα έφερε...
Τα κάδρα... είναι καπάκια από κουτιά που μπαίνουν φάρμακα (είναι ένα φαρμακείο δίπλα στο σπίτι μου, και τα είδα που τα είχαν βγάλει για πέταμα. όπα... αυτά δεν πετιούνται σκέφτηκα, και... να τα.
Τα κεραμίδια είναι από το σπίτι της ξαδέρφης μου, που έκαναν ανακαίνιση.
Τη βρύση μόνο αγόρασα.
Δεν ξέρω εγω αν είναι μαζεμένα από τα σκουπίδια όπως λες, εγω βλεπω οτι έχουν γινει πολυ ομορφα! Γεια στα χερια σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνησω κι εγω..
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν εχει σημασια απο που τα βρηκες..
Σημασια εχει τα αριστουργηματα που εφτιαξες...
Την καλησπερα μου...
afth th texnh thn thavmazw,pragmatika!!!Pote den katafera na asxolithw, mpravo omws se sena pou to xekinises kai pleon ta kataferneis mia xara ;) SUPER!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΤΩΡΑ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!
δημιουργία, σε ευχαριστώ πολύ. τελικά... τίποτα δεν πρέπει να πετάμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαστρινη, απέχουν πολύ από το να είναι... αριστουργήματα, είναι όμως η χαρά της δημιουργίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ καλή μου.
Θέκλα, σε ευχαριστώ πολύ. όμως... αφού σου αρέσει γιατί δεν ξεκινάς; να δεις που θα σε μαγέψει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαριελα.. καλή βδομάδα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ναι... σκέψου πριν πετάξεις κάτι...
Κ α τ α π λ η κ τ ι κ ά !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω εντυπωσιαστεί από το ταλέντο και τη φαντασία σου! Θερμά συγχαρητήρια!!
Χριστιάνα, σε ευχαριστώ πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε έχει ξετρελάνει το γούρι σου!!!
Πολύ όμορφα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω αρχίσει και βλέπω με διαφορετική ματιά καυετί το παλιό και μαζεύω.Πήρα δυο ταψιά χάλκινα από τον πεθερό να τα φτιάξω-το πότε είναι άλλη κουβέντα.
Φιλιά!
τέλεια!!!! καλά έκανες και τα μάζεψες!!! είχα καιρό να περάσω και σε βρήκα σε μεγάλες εμπνεύσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα … τι να πω εντυπωσιάστηκα !!!!!! τέλεια, όμορφοι συνδυασμοί χρωμάτων, έχεις βρει την χρυσή τομή ακριβώς …μπράβο σου….
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ … Γιατί δεν ζωγραφίζεις ένα ζευγάρι μποτάκια τώρα που είναι χειμώνας Να μην είσαι ξυπόλητη ????
Ελενη, σε το ιδιο εχω παθει εδω και καιρο, απο τοτε που αρχισα να ασχολουμε, τι παλιο, τι νεο, ολα τα φανταζομαι φτιαγμενα με ντεκουπαζ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιμαι σιγουρη οτι θα τα κανεις υπεροχα τα ταψια του πεθερου σου.
φιλι.
Εβίτα μου σε ευχαριστω πολυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλα... δεν αγγιζω καν τις δικες σου εμπνευσεις του πνευματος.
Φιλι γλυκο
tzo, σε ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τα μποτακια που λες...χαχαχα
Πρωτον... αμα ειχα μποτακια, δεν θα ημουνα ξυπολητη, και μετα... αντε πες και τα... εβρισκα, θα μου πονουσαν τα ποδια τοσον καιρο μαθημενα στην ξυπολησια. ασε... ξυπολητη θα μεινω, να νοιωθω καθε αγκαθι που με τρυπαει, αλλα και την απαλοτητα της αμουδιας να με χαιδευει...
καταλαβα ,εσυ ρομαντικη ηθελες να γραψεις και σου βγηκε ξυπολητη !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτο με την απαλοτιτα της αμουδιας
πολυ μου αρεσε!!!κι οσο για τα αγκαθια που μας τρυπανε καθυμερινα
μονο ενα σιμαινει .. οτι ζουμε !!
καλησπερα σας !!!
tzo...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλε οχι! δεν ηθελα να γραψω ρομαντικη. ξυπολιτη ηθελα να γραψω (ξερω εγω τι κανω μην ανυσυχης) αλλη στιγμη θα σου πω πως εγινε αυτο.
Εσυ; γιατι δεν εχεις δικο σου μπλογκ; ειμαι σιγουρη οτι εχεις πολλα πολλα να γραψεις εκει. πολλα και ωραια.
Καλησπερα σας επισης.
κάποια στιγμή στην ζωή μου έγραφα αλλά όταν γραφείς μονό για σένα , δεν μπορείς να πεις ότι γραφείς , τώρα με έχει βάλει από κάτω η δουλεία και δεν έχω χρόνο για γράψιμο ,(ευτυχως με γεμιζει αυτή η δουλεια) κι ετσι λοιπόν ξεκλέβω λιγο χρόνο και γυρνάω και βλέπω τα δικα σας , και περνά ευχάριστα η ώρα μου….
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για τα καλα σου λογια ….
Υ.Γ περιμενω να μου πεις πως γεννηθηκε η ξυπολητη ..
Πω πω ρε Δεσποινα να μη σ εχω εδώ....το τι θα εφτιαχνες δεν λεγεται.....χρυσοχερα μου εσυ!
ΑπάντησηΔιαγραφή